شانزده
اسفند، مصادف با هشتمین سالروز درگذشت «رسول ملاقلی پور» است. کارگردانی پیشرو که
با به تصویر کشاندن مضامین تازهای از سینمای جنگ و سینمای دفاع مقدس نام خود را
در سینمای ملی جاودانه کرد.
ملاقلی پور در دهه شصت، به مانند تمایل بدنه ی سینما به تولید آثاری در باب دفاع مقدس، در این حوزه آثار درخور توجهی تولید کرد. در سالهایی که اهم تلاش فیلمسازان، معطوف به نشان دادن یک عملیات جنگی و رشادتهای ایرانیان و در نهایت پیروزی آنها بود، کارگردانی ظهور کرد که توجه ویژهای به جزئیات نشان میداد؛ او زمختیها را در کنار تکانههای احساسی به ثبت رساند و سبب شد تا شکل فیلمسازی دفاع مقدس آن سالها، با تغییر ماهوی در بیان مفاهیم مواجه شود.
اما «جسارت» که کلید واژه اساسی هنر کارگردانی ملاقلیپور بود در دگردیسی او به تبعات جنگ، خود را بهتر نشان میدهد. برای برخی از فقدانها باید تاسف خورد؛ فقدان نبود رسول در سینمای ایران به عنوان کارگردانی پیشرو، یکی از آنهاست؛ کارگردانی که رفت و بخش قابل توجهی از جسارت سینما را نیز با خود برد و هیچ جایگزین ولو کمرنگی نیز برای خود به جای نگذاشت تا خلاء نبود او به شکلی جدی به چشم آمده و احساس شود.
برای شادی روحش با ذکر صلوات فاتحه ای قرائت کنیم