امروز متاسفانه یکی از فرهنگ‌های غلطی که در جامعه‌‌ی ما رواج پیدا کرده اینه که احیانا اگر خانمی شوهرش از دنیا بره می‌گن این نباید ازدواج بکنه، فکر میکنن احترام به اون شوهر اینه که دیگه ازدواج نکنه یا یه آقایی اگه خانمش از دنیا می‌ره همین طور می‌گن خلاف عرفه.
ما نباید یه عرفی ایجاد بکنیم که این عرف خلاف شرعه. احترامه بعضی از عرف‌ها لازمه ولی چرا چنین عرفی ایجاد بکنیم.
ما از امیر مومنان و فاطمه‌‌ی زهرا سلام الله علیها بالاتر نیستیم. حضرت زهرا سلام الله علیها در بستر شهادتشون بودن. از جمله وصیت‌هایی که به امیرمومنان عرض کردن این بود که بعد از من شما ازدواج کنید. در بستر شهادت فاطمه‌‌ی زهرایی که جانش رو به خاطر حضرت علی تقدیم کرد در همون بستر شهادت به حضرت علی سفارش کرد که بعد از من ازدواج بکن حتی مورد ازدواج را هم مشخص کردن. فرمودن من دوست دارم با عمامه ازدواج کنی و امیرمومنان این کار رو کرد.
یا خوده امیرمومنان سلام الله علیه که در بستر شهادت بودن وصیت‌هایی داشتن. ما بعضی از این وصیت‌ها رو می‌شنویم اما این رو نمی‌شنویم. کمتر گفته می‌شه. حضرت در مورد ازدواج همسر خودشون، همین بانوی بزرگوار، عمامه . حضرت برای ازدواج او بعد از شهادت خودشون اظهار علاقه کردن با یکی از نوادگان جناب عبدالمطلب ازدواج بکنن و این بانوی بزرگوار این کار رو کرد .
زن و مرد نیاز به همدم دارن . زندگی مشترک مایه ی آرامشه.
الآن اگر خانمه یه آقایی از دنیا بره ، شش ماه بعد بخاد ازدواج بکنه می‌گن ای بابا هنوز آب کفن خانمش خشک نشده . من نمی‌دونم این آب کفن چه آب کفنیه، به خلیج فارس وصله که بعده شش ماه خشک نشده .
یا الآن خانمی بخواهد بعد از عده‌‌ی وفات - از نظر شرعی زن وقتی شوهرش از دنیا می‌ره باید چهار ماه و ده روز عده نگه داره - شش ماه بعد نه ماه بعد دوباره ازدواج بکنه یه بی احترامی تلقی میکنن.
